

تاثیرات اکولوژیک گردشگری فضایی :
این روزها همه ی تیترهای خبری درباره ی گردشگری فضایی( space tourism) است. شاید خیلی از ما انسان ها به این موضوع فکر میکنیم که گردشگری فضایی به ما ارتباطی ندارد. اما در واقع این موضوع به صورت فزاینده ای با ما در ارتباط می باشد.
تیتر یک این روزهای خبرگزاری های جهان مربوط به رقابت جف بزوس و ریچارد برانسون، مدیران دو شرکت فعال و معتبر در حوزه گردشگری فضایی است. شرکت بلو اوریجین متعلق به جف بزوس در تاریخ 20 جولای مالک خود و چند نفر همراه وی را به اولین سفر فضایی اش برد. در سمت دیگر شرکت ویرجین گالاگتیک، ریچارد برانسون و همراهانش را در تاریخ 11 جولای به فضا برد.
هر دو پرواز توسط طیف وسیعی از خبرگزاری ها و رسانه های خبری در کل دنیا پوشش داده شدند. و این واقعیتی غیر قابل کتمان است که این پرواز ها بیشتر جنبه تبلیغاتی و بازاریابی داشته اند. هدف اصلی جلب توجه ساکنین کره زمین به این شرکت ها است.
سفر به فضا با وعده ی استفاده ی همگانی انجام میشود. اما در واقع همه میدانیم که این یک دروغ بزرگ خواهد بود. زیرا در حال حاضر احتمالا تعداد بسیار اندکی از انسان ها به لحاظ مالی قادر به خرید بلیط برای رفتن به فضا هستند. اما نکته ی مهمتر اینست که تاثیرات مخرب اکولوژیکی سفر به فضا برای همه ساکنین کره ی زمین بوجود خواهد آمد. فارغ از اینکه پولدار باشند یا بی پول.
بیشتر مردم به استفاده بیشتر از قطارها به جای هواپیما و استفاده ی کمتر از گوشت تشویق می شوند. همه ی این اقدامات تلاش هایی هستند که ما جهت کاهش تخریب اکولوژیکی زیستگاه ابدی خود انجام می دهیم. در حالی که گردشگری فضایی تاثیرات مخربی بر سلامت کره ی زمین خواهد گذاشت.
تاثیرات اکولوژیک گردشگری فضایی :
دستیابی به فضا در مرحله ی اول نیاز به صرف انرژی فراوانی خواهد داشت. واقعیت مسلم اینست که ما در حال حاضر منابع انرژی کافی در اختیار نداریم. سوخت های فسیلی ریشه ی تغییرات آب و هوایی هستند. انرژی های تجدید پذیر و انرژی هسته ای محدودیت خاص خود را دارا هستند.
بنابراین دستیابی به فضا مقدار بسیار زیادی کربن در جو منتشر خواهد نمود. این به معنی رد پای بزرگ کربن است.
اثرات زیست محیطی
با اینکه مطالعات صورت گرفته در مورد میزان تاثیرات زیست محیطی پروازهای فضاپیماها چندان کافی به نظر نمی رسد، اما ساده انگاری است که فقط به انتشار دی اکسید کربن توجه شود. هنگامی که یک فضاپیما در بالاترین لایه ی جو قرار میگیرد و در آنجا توقف نیز میکند، گازهایی که از آن منتشر میشوند برای سلامت لایه ی اوزون خطرناک و مضر می باشند. گاز سفید رنگی که در هنگام پرواز فضاپیما ساطع میشود و به ظاهرا بی خطر به نظر می رسد، به افزایش اثرات گلخانه ای که برای سلامت کره ی زمین مضر است کمک میکند.
سوخت های فسیلی مختلفی برای پرواز فضاپیما استفاده میشوند که برخی از آن ها بسیار سمی و خطرناک هستند. برخی از آنها نیز در جریان پرواز فضاپیما بوجود می آیند. البته خبر خوب اینست که در سیستم های لانچ جدید از سوخت مایع استفاده میکنند که خطرات کمتری نسبت به سوخت های فسیلی پیشین دارند.
راکت های پرتابی به فضا برای مقاصد مختلفی طراحی شده اند و عموما در مدارهای مخصوصی که متناسب با هدف از پرتاب آنها هستند قرار می گیرند. ویرجین گالاگتیک و بلو اوریجین پروازهایی طراحی کرده اند که راکت های آنها پایین تر از مدار کره ی زمین قرار می گیرند. این بدین معنی است که آنها در مدار زمین قرار نمی گیرند. این راکت ها به ترتیب 80 و 100 کیلومتر ارتفاع می گیرند. برای مدت کوتاهی گرانش صفر یا بی وزنی را تجربه میکنند و سپس به طرف زمین سقوط می کنند. پرواز زیرمداری به انرژی بسیار کمتری نسبت به پرواز مداری احتیاج دارد و به همین ترتیب دی اکسید کربن کمتری را هم منتشر می کند.
در حال حاضر حدود 100 راکت در سال به فضا پرتاب می شوند. کربن منتشر شده از این راکت ها کمتر از کربنی است که 100,000 هواپیمایی که بصورت روزانه در آسمان پرواز می کنند منتشر می کنند. اما نکته ی مهم اینست که انتظار رشدی خیره کننده در صنعت گردشگری فضایی در سال های آتی وجود دارد که می تواند این اثرات مخرب را چندین برابر حال حاضر نماید.
گردشگری لوکس و انتشار دی اکسید کربن
افزایش هشدارها و تدوین قوانین بین المللی بیشتر در مورد تاثیرات زیست محیطی پرتاب راکت های فضایی یکی از انتظاراتی است که باید توسط مدیریت فضایی بین المللی به انجام برسد. با این حال که راکت های مداری نسبت به راکت های زیر مداری آلودگی کمتری ایجاد می کنند، ماهواره های فضایی منافع بسیاری به انسان ها می رسانند. در حالیکه پروازهای گردشگری برای عده ی بسیار معدودی از ساکنین کره ی زمین منفعت ایجاد می کنند. بر اساس عدد و رقم هر پرواز ویرجین گالاگتیک و بلو اوریجین حدودا 60 تا 90 تن دی اکسید کربن منتشر می کنند. یعنی به ازای هر مسافر 10 تا 15 تن دی اکسید کربن منتشر می شود. ( ظرفیت هر دو راکت 6 مسافر است.)
در مقام مقایسه، هر نفر به طور متوسط در یکسال حدودا 4.8 تن دی اکسید کربن از خود منتشر می کند. مقدار کربن منتشره در کشور های ثروتمند معمولا بیشتر از سایر کشورهاست. مثلا کشور آمریکا به ازای هر نفر 15 تن کربن در جو رها می کند. این میزان برای کشور اسپانیا 5.4 تن است. کشور چین بزرگترین آلوده کننده ی جهان از این منظر است. که با توجه به جمعیت بسیار زیاد حدودا به ازای هر نفر 7.4 تن کربن منتشر می کند.
رد پای مشکوک
بنابراین رد پای کربن در این پروازهای زیر مداری در مقایسه با سایر پروازهای فضایی خیلی بالا نیست. اما به نسبت سرانه آمار نگران کننده خواهد بود. به صورتی که کربنی که یک نفر در چند دقیقه باعث انتشار آن می شود برابر با مقدار کربنی است که 2 یا 3 نفر در به طور متوسط در طول یک سال منتشر می کنند.
به یاد داشته باشید، علاوه بر کربنی که این پروازهای فضایی توریستی در جو منتشر می کنند باید به سایر مخاطرات محیط زیستی از جمله فرسایش لایه ی اوزون نیز اشاره کنیم.
همه ی مواردی که ذکر شد به ما گوشزد میکنند که نیاز به تغییر در نگرش ها و عملکردها نسبت به سلامتی کره ی زمین وجود دارد. بدین صورت جهانی پایدارتر و عادلانه تر خواهیم داشت.
اگر با فضا با مدیریتی صحیح تر برخورد داشته باشیم، قطعا منافع بیشماری برای بشر خواهد داشت. اما انسان نباید و نشاید که همه چیز را فدای پیشرفت تکنولوژی بکند. زیرا بسیاری از تعادلات موجود حاصل میلیون ها سال فعالیت کره ی زمین است.
بنابراین تاثیرات اکولوژیکی گردشگری فضایی باید بیشتر مورد توجه کشورها قرار بگیرد.
مطالب مفید :
- رزرو آنلاین خدمات CIP
- درباره ی خدمات CIP
- رزرو آنلاین خدمات Bussines Lounge
- رزرو آنلاین خدمات Fast Track
- درباره ی خدمات Fast Track و Business Lounge
- انواع خدمات تشریفات فرودگاه امام خمینی ره
- جایگاه تشریفات CIP و ایران ایر
- جایگاه تشریفات CIP و ایرلاین امارات
- هزینه خدمات CIP فرودگاه امام خمینی ره
- تفاوت CIP و VIP فرودگاه امام خمینی ره
- جایگاه تشریفات CIP و ایرلاین قطری
- جایگاه تشریفات CIP و ایرلاین ترکیش